Robinia en zijn concurrenten

Duurzaam - Ecologisch - Europees - Kwaliteitshout

Volgens de Europese norm is acaciahout de enige Europese houtsoort die geschikt is voor gebruik in risicoklasse 4: "Gebruik buitenshuis bij contact met grond en zoet water en permanent blootgesteld aan vocht", enkel sommige andere tropische houtsoorten zoals Iroko en Ipe zijn ook geschikt voor gebruik in risicoklasse 4. Desalniettemin komen deze tropische houtsoorten aan in Europa na duizenden kilometers afgelegd te hebben. Dit heeft dus een grote invloed op hun ecologische voetafdruk. Bovendien wordt het beheer van sommige van deze bossen niet altijd gerespecteerd. Op Europees niveau proberen er twee soorten te concurreren met acaciahout, dat zijn de eik en de kastanje. Deze twee soorten worden echter ingedeeld in risicoklasse 3. Ze kunnen buiten worden gebruikt, maar zonder contact met de bodem en permanente vochtigheid.

Wat betreft de natuurlijke houdbaarheid en bestendigheid van hout, is het acaciahout bovendien geclassificeerd als zeer houdbaar en bestendig. in de 1e klasse met een bestendigheid van ruim 25 jaar. Net zoals Moabi, Teak of Ipe dus (zie onderstaande tabel). Eik en kastanje worden geclassificeerd als "bestendig" in de 2e klasse met een bestendigheid van ongeveer 15 tot 25 jaar.

Duurzaamheidsklassen van hout (© DIN EN 350-2)

Voor gebruik als staak en dus voor hout dat permanent in contact staat met de grond, is bewezen dat eikenhouten staken 15 jaar meegaan, dezelfde kastanjestaken 20 jaar, terwijl een Robiniastaken 60 jaar meegaan zonder enig probleem. Het is daarom algemeen aanvaard dat er 4 eikenhouten palen of 3 kastanjehouten palen nodig zullen zijn om een acaciastaak te evenaren.

De technische fiche kastanje opgesteld door het Centrum voor Internationale Samenwerking in Landbouwonderzoek voor Ontwikkeling (CIRAD), vertelt ons over de kenmerken ervan in termen van duurzaamheid. Onderstaande tabellen laten ons toe de sprinkhanenboom te vergelijken met zijn belangrijkste Europese 'concurrent', de kastanjeboom.

Voor het gebruik als paal kunnen ook andere materialen worden gebruikt: PVC, metaal of beton. Hoewel ze goede eigenschappen hebben, zoals duurzaamheid, zijn deze materialen duurder, vermengen ze zich niet in natuurlijke landschappen en hebben ze een zeer negatieve ecologische voetafdruk.

De onderstaande tabel vergelijkt de verschillende materialen die kunnen worden gebruikt voor de productie van palen:

Opmerking bij de Tabel:

Eik heeft goede natuurlijke kenmerken, maar het is één van de duurste houtsoorten op de markt.

Kastanje heeft een goede duurzaamheid maar heeft een kortere levensduur dan acacia.

Beton vergt weinig onderhoud, maar wordt in het landschap als 'bruut' gezien.

PVC is de meest economische oplossing, maar het is onaantrekkelijk en niet erg resistent.

Steen is de meest duurzame oplossing, maar de prijs is het hoogst.

Staal past in de omgeving, maar blijft meer stedelijk dan een houten hek en vereist meer onderhoud.

Spar dat een naaldhoutsoort is, kan buitenshuis worden gebruikt (net zoals andere houtklassen 1 tot 3), maar sparrenhout dient autoclaafbehandelingen te ondergaan, waardoor het beter bestand is tegen water en schimmels. Deze behandelingen laten echter een sterke ecologische voetafdruk achter.